Wczoraj podzieliłam się z Bodanem artykułem, w którym pokazuję, jak tzw. zaklęcie merseburskie, odnotowane po raz pierwszy w X wieku, pojawia się w różnych wersjach w XIX wieku w Szkocji, Kornwalii i Anglii, a w 1903 roku zostaje odnotowane w Polsce (w Puszczy Solskiej - obecnie Biłgoraj) w wersji bardziej archaicznej niż wersje z wysp brytyjskich.

http://wicca.pl/index.php?art=191

Posłuchałam sugestii, żeby artykułem podzielić się tu na forum. Mam nadzieję, że Was zainteresuje.

Niesamowite, gratuluję odkrycia!

Phol i Odyn
wjechali do lasów,
Tam źrebak Baldra
skręcił nogę.
Zaczarowała ją Sinthgunt,
i jej siostra Sunna.
Zaczarowała ją Freja,
i jej siostra Volla.
Zaczarował ją Odyn,
gdyż dobrze wiedział jak:
Jeśli kość zwichnięta,
Jeśli krew zwichnięta,
Jeśli kończyna skręcona:
Kość do kości,
Krew do krwi
kończyna do kończyny,
Tak jakby sklejone były.

Wersja brytyjska:
Nasz Zbawiciel jechał,
jego wierzchowiec się poślizgnął;
Nasz Zbawiciel zsiadł.
Ścięgno do ścięgna,
Żyła do żyły,
Staw do stawu,
Kość do kości ,
Nieszczęście do nieszczęścia,
Mocą boską ulecz się!

Wersja polska:
Jechał Pan Jezus na osiełeczku
bez kalinów lasek, bez zielony mosteczek.
Osiełek się zpeśnął i nóżkę wywichnął.
Najświętsza Panienka bieżała i osełeczka leczyła:
- Niech będzie skóreczka ze skóreczką,
kosteczka z kosteczką,
krewka z krewką,
żyła z żyłą,
siła z siłą.

Pytanie na ile polska wersja zaklęcia do Odyna i Freji wynika z jego wędrowania, a na ile z wspólnej przeszłości (skoro posiada elementy bardziej archaiczne od brytyjskich) na przykład pozostałych na tym terenie Wandali i Gotów?